Wel ff anders

Zondag zijn we met het nieuwe bootje gaan varen. Een klein bootje met zo’n klein buitenboord motortje, een geinig ding. Het was wel ff anders dan dat ik gewend was.

Ik heb wel vaker gevaren, maar dan in een zeilboot. Die had ook wel zo’n buitenboord motortje, maar met een zeilboot, daar zeil je voornamelijk mee.

En op een zeilboot stuur je met een roer. Dat sturen direct met die hendel van een buitenboord motortje, dat is wel ff anders. Zeker als je vol gas gaat.

Daar kwam ik al snel achter toen we in de vaart recht toe, recht aan, richting de volgende afslag gingen.

In de polder duurt dat even voordat je bij zo’n volgende afslag bent, dus ik gaf maar wat meer gas.

Geen probleem, totdat mijn aandacht even verslapte en ik heel even ergens anders mee bezig was en de hendel van die buitenboordmotor niet meer helemaal recht hield.

We kunnen er gelukkig nog om lachen, maar het ging plotseling nogal anders dan verwacht met de koers van het bootje zal ik maar zeggen.

Anders dan verwacht

Het gaat ook wel eens anders dan verwacht als je een hond krijgt. Je hebt al eerder honden gehad of misschien heb je nog nooit een hond gehad.

Die nieuwe hond is echter wel ff anders dan dat je verwacht had.

Hij blaft, hij bijt en hij vind andere honden en mensen eigenlijk niet zo leuk. Zo lijkt het tenminste, want hij heeft de neiging om nogal luidruchtig aanwezig te zijn en hij ziet er af en toe ook behoorlijk dreigend uit.

Wat zou er aan de hand zijn? Je vorige hond of een andere hond die je kent, deed helemaal niet zo raar, was helemaal niet zo luidruchtig.

Je zit al een tijdje met je handen in het haar en je kunt er eigenlijk al een tijdje niet meer om lachen.

Niet grappig

Een jonge hond uit werklijnen is wel ff anders dan je oude lobbes die genoeg heeft aan een paar keer per dag een blokje om.

Het gedrag van zo’n jonge hond kan dan al snel helemaal niet grappig meer zijn, en helemaal niet als je niet goed weet hoe je dat gedrag weer bijgestuurd krijgt.

Je zegt dan wel dat het niet mag wat ie allemaal doet, maar het wordt eigenlijk alleen maar erger. Voordat je het weet ben je helemaal de verkeerde koers aan het varen en kom je er niet meer uit.

Moet je juist meer met je hond gaan doen, moet ie meer achter balletjes aanrennen? Moet je meer met hem naar de markt of wordt ie daar nog drukker van?

Vind ie mensen eng en moeten er juist meer mensen bij jullie over de vloer komen zodat ie meer kan socialiseren?

Je bedoelt het goed, maar het lijkt er op dat je alleen maar verder in de problemen komt met je jonge hond.

Verwachtingen

Je kunt ook heel emotioneel worden als die verwachtingen die je hebt niet uitkomen.

Mensen of honden die anders doen dan je verwacht had. Situaties die anders zijn dan dat jij je had voorgesteld. Mensen waarvan je dacht dat ze het wel zouden begrijpen, doen dat niet.

Honden waarvan je dacht dat ze je maatje voor het leven zouden zijn, zijn dat niet.

Je kunt er verdrietig of boos van worden. Of gefrustreerd. Het kan je voortdurend bezig houden totdat je er doodmoe van wordt.

En is het dan te laat om daar wat aan  te veranderen? Nee, je kunt nog terug op koers komen. Maar daar moet jij wel wat voor doen.

Ik begeleid je daar graag bij, zonder oordeel, want ook ik ga wel eens te snel of van de koers af en niets menselijks is mij vreemd.