Ze doet niet moeilijk. Ze heeft het moeilijk.
Want: wat als jouw hond je niet tegenwerkt, maar iets probeert te vertellen?
Lazy heet ze, en dit is haar verhaal.
Het is een zachte hond, wat afwachtend misschien. Gevoelig, trouw, altijd in de buurt. Maar als er een andere hond in zicht komt, verandert er iets. Haar lijf bevriest, haar ademhaling versnelt, haar blik wordt fel. En nog voor er écht iets gebeurt, klinkt het al:
“Lazy, hou op!”
Want Lazy blaft. Ze gromt soms. En als het haar te veel wordt, vliegt ze uit haar slof.
Haar baasjes volgen trainingen, oefenen op gehoorzaamheid, krijgen adviezen over corrigeren of afleiden.
Ze willen het goed doen. Echt.
Maar vanbinnen groeit de twijfel. Ze voelen schaamte, vragen zich af of ze iets verkeerd doen.
Waarom doet ze zo? Waarom uitgerekend hún hond?
Een hond die uitvalt, blaft of gromt, is niet per se ongehoorzaam
Als ik naar Lazy kijk, zie ik iets anders.
Ik zie een hond die zich staande probeert te houden in een wereld die te veel van haar vraagt.
Een hond die zich groter maakt dan ze is, omdat ze zich op dat moment zó alleen voelt.
En ik zie hoe ze naar haar mensen kijkt.
Alsof ze wil zeggen:
“Ik weet het niet meer. Help me.”
Het is geen ongewenst gedrag, het is een roep om veiligheid
En dan, als haar mensen besluiten om anders te gaan kijken, verandert alles.
Niet omdat ze harder ingrijpen. Niet omdat ze commando’s strakker aanleren.
Maar omdat ze kiezen om te begeleiden in plaats van te beheersen.
Ze voelen waar haar grens ligt en nemen haar serieus.
Ze gaan voorop, maar mét haar, niet over haar grenzen heen.
Ze geven richting. Duidelijkheid. Rust.
En Lazy durft zich over te geven.
Niet omdat ze moet. Maar omdat ze voelt:
“Ik kan mijn mensen vertrouwen, en hoef het niet alleen te doen.”
Samenwerken in plaats van vechten, dat is wat je hond nodig heeft
Het blaffen is er soms nog. Maar het voelt anders.
Het is niet langer paniek. Niet langer onbegrip.
Er is verbinding. Er is co-regulatie. Er is vertrouwen.
Wat ooit voelde als strijd, is nu samenwerking.
De onrust maakt plaats voor rust.
Omdat haar mensen ervoor kiezen om haar veilige haven te zijn.
Niet door te reageren, maar door écht aanwezig te zijn.
Niet door te forceren, maar door te begrijpen.
Je hond doet niet lastig, hij laat iets zien
Heb jij ook een hond die “ineens” uitvalt, blaft of gromt naar andere honden of mensen?
Een hond die soms onvoorspelbaar reageert?
Misschien is het een overvol stressemmertje.
Misschien is het geen ongehoorzaamheid, maar een stille vraag om hulp.
Wat wil jij het allerliefst tijdens een wandeling met je hond?
Laat het me weten. Ik lees het graag.
En als je voelt: “Ik wil hem écht begrijpen en begeleiden, zodat hij zich veiliger voelt,”
dan help ik je met liefde verder.
Want gedragsverandering begint bij het begrijpen van de emotie áchter het gedrag.
💚 Ontdek hoe ik jou en je hond kan begeleiden.
👉 Gratis masterclass over uitvallend gedrag bij honden.






Geef een reactie